The War is not meant to be won. The War is meant to be continuous. (part 2)

Με αφορμή τα πρόσφατα τρομοκρατικά χτυπήματα στο Παρίσι οι υπεύθυνοι του blog "Ανείπωτη Ιστορία" προβληματίστηκαν.

Προβληματίστηκαν με την υποκρισία των Ελληνικών μ.μ.ε. που συνειδητά παραπληροφορούν τους πολίτες, φοβίζοντας τους. Επιπλέον δεν σέβονται την μνήμη των θυμάτων ένθεν κακείθεν. Γιατί υπάρχουν και θύματα που δεν είναι Δυτικοί πολίτες...

Η πλειοψηφία των Ελληνικών μ.μ.ε. και πολιτικών κομμάτων έχουν γίνει βασιλικότεροι του Βασιλέως. Οι ανακοινώσεις για συλληπητήρια προς την Γαλλία, τον φίλο Γαλλικό Λαό κτλ δίνουν και παίρνουν. Η υποκρισία πέρι της φύμωσης της Ευρώπης της Δημοκρατίας, του χτυπήματος στις αρχές της Ελεύθερίας, του Διαφωτισμού κτλ περισσεύει. Θυμίζουμε οτι σε ανάλογες περιστάσεις δολοφονίας Ελλήνων πολιτών από ακραίους Ισλαμιστές, το καταστημένο των Ελληνικών μ.μ.ε. ήταν προκλητικά αδιάφορο, τα δε Ελληνικά κόμματα απόντα.

Το παρόν blog σε ανύποπτο χρόνο έχει αναδείξει το ζήτημα της ανάμειξης της Δύσης στην Αφρική, τον Αραβικό κόσμο, το Ιράκ. Μια ανάμειξη που δεν έχει να κάνει μόνο με πολέμους αλλά και με την οικονομική εκμετάλλευση των χωρών αυτών, τις σχέσεις τρομοκρατίας-μυστικών υπηρεσιών και τις συνέπειες όλων αυτών.

Εχουμε επίσης υπερτονίσει ότι οι πόλεμοι όπως αυτός στο Ιράκ, την Συρία δεν γίνονται απλώς και μόνο για τα ενεργειακά συμφέροντα των εμπλεκομένων ή και αφανών-επιτήδειων χωρών. Γίνονται για κάτι πολύ περισσότερο, μεγαλύτερο και ευρύτερο που πολύ σωστά συνέλαβε ο George Orwell στο έργο του 1984.

Για την συνέχεια-για την διάρκεια.

Για να μπορούν οι εμπλεκόμενες χώρες (που τυγχάνουν και παραγωγοί όπλων) να παράγουν συνεχώς όπλα, να κινείται η οικονομία τους αφού οι τζίροι και τα κέρδη αυτά διαχέονται ευρέως στην κοινωνία τους όπως πολύ σωστά έχει αναφέρει και ο Μίκης Θεοδωράκης στο παρελθόν. Βεβαίως βεβαίως δεν παραβλέπουν και την δυνατότητα που τους δίνει ο πόλεμος να ασκούν πολιτικές πιέσεις στους γεωπολιτικούς αντιπάλους τους, να ελέγχουν τις αδύναμες χώρες, την ροή ενέργειας κτλ.

Τα θύματα της δράσης των Δυτικών χωρών βέβαια δεν είναι το ίδιο ίσα με τους Γάλλους αθώους της τρομοκρατικής επίθεσης στο Παρίσι. Δεν πειράζει αν ο Αλί (δες φωτό) από το Ιρακ δεν έχει πλέον χέρια και γονείς λόγω των βομβαρδισμών του 2003 εκεί. ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΑΛΛΟΣ.

Ούτε πειράζουν τα εγκλήματα που διαπράτονται στην Συρία και οι περισσότεροι από 4000 νεκροί στη χώρα αυτή τον Οκτώβριο του 2015. Για την Δύση όλα αυτά είναι απλώς νούμερα. Και ως γνωστόν τα νούμερα δεν συγκινούν το ίδιο έυκολα όσο οι εικόνες ή οι θάνατοι συμπατριωτών.

Για το τέλος θα παραθέσουμε ένα άρθρο που συλλέξαμε από το site inred με την ελπίδα οι πολίτες της Δύσης να καταλάβουν ότι και το ISIS να εξοντωθεί δεν πρόκειται η τρομοκρατία (έτσι απλά) να εξαληφθεί. Ας σκεφτούν τι γίνεται 4.5 χρόνια μετά τον θάνατο του Μπιν Λάντεν...

Το Έγκλημα στο Παρίσι το διέπραξε το ISIS, το υπέγραψαν Ολάντ, Ομπάμα, Μέρκελ, ΝΑΤΟ και Ε.Ε.

Η πολιτική των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, της διάλυσης κρατών, του μοιράσματος και ξαναμοιράσματος του κόσμου για τα συμφέροντα των πολυεθνικών, οι κυβερνήσεις πλασιέ όπλων, αυτοί που έφεραν την καπιταλιστική κρίση, αυτοί που εξέθρεψαν την μουσουλμανική τρομοκρατία δίπλα στην επίσημη κρατική τρομοκρατία, έφεραν το φονικό μέσα στις καπιταλιστικές μητροπόλεις, και τώρα απαιτούν νέους τρομοκρατικούς πολέμους!    

Ο Γάλλος Πρόεδρος Ολάντ ακολούθησε το εγκληματικό πρότυπο του Ισπανού Αθνάρ! Να πεταχτεί αυτός και η πολιτική του στον κάλαθο της ιστορίας: τα γαλλικά ιμπεριαλιστικά εγκλήματα σε Μέση Ανατολή και Αφρική (θυμίζουμε επέμβαση σε Μάλι, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Σομαλία, Λιβύη κλπ) έφεραν το έγκλημα στο Παρίσι.

Η πραγματική εκδίκηση του κόσμου της εργασίας είναι ο αγώνας ενάντια στην αστική και ιμπεριαλιστική πολιτική, η ανατροπή των κυβερνήσεων της άγριας αντεργατικής επίθεσης- της στυγνής κρατικής τρομοκρατίας-των πολεμικών τυχοδιωκτισμών, η Διάλυση του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.   

Αναδημοσιεύουμε ένα αποκαλυπτικό κείμενο του CHRIS FLOYD (μετάφραση Σύλβια Βαρνάβα, omniatv.com)

Η Εποχή της απελπισίας: αποκομίζουν την λαίλαπα της δυτικής υποστήριξης για την εξτρεμιστική βία

Εμείς, η Δύση, ανατρέψαμε τον Σαντάμ με τη βία. Εμείς, αναντρέψαμε τον Καντάφι με τη βία. Προσπαθούμε να ανατρέψουμε τον Άσαντ με τη βία. Σκληρά καθεστώτα όλα – αλλά πολύ λιγότερο δρακόντεια από τη Σαουδική Αραβία που είναι σύμμαχός μας, και άλλες τυραννίες σε όλο τον κόσμο. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα αυτών των παρεμβάσεων; Μια κόλαση στη γη, μια κόλαση που μεγαλώνει όλο και περισσότερο και γίνεται πιο επιθετική από χρόνο σε χρόνο.

Χωρίς το αμερικανικό έγκλημα του επιθετικού πολέμου κατά του Ιράκ – ο οποίος, από τις μετρήσεις που προβάλλονται από τις ίδιες τις δυτικές κυβερνήσεις, άφησε πίσω του περισσότερους από ένα εκατομμύριο αθώους νεκρούς – δεν θα υπήρχε ISIS, ούτε «Αλ Κάιντα στο Ιράκ.» Χωρίς την χρηματοδότηση της Σαουδικής Αραβίας και της Δύσης και τον εξοπλισμό ενός κράματος εξτρεμιστικών σουνιτικών ομάδων σε ολόκληρη την Μέση Ανατολή, που χρησιμοποιούνται ως υποκατάστατα για να χτυπηθεί το Ιράν και οι σύμμαχοί του, δεν θα υπήρχε ISIS. Ας πάμε ακόμα πιο πίσω. Χωρίς την άμεση, εκτεταμένη και σκόπιμη δημιουργία από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους Σαουδάραβες συμμάχους της, μιας παγκόσμιας κίνησης ένοπλων σουνιτών εξτρεμιστών κατά τη διάρκεια των διοικήσεων του Κάρτερ και του Ρέιγκαν, δεν θα υπήρχε κανένας «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας», ούτε θα υπήρχαν οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι.

Και πάλι, ας είμαστε όσο το δυνατόν σαφέστεροι: ο καταχθόνιος κόσμος στον οποίο ζούμε σήμερα είναι το αποτέλεσμα της σκόπιμης πολιτικής και των δράσεων που αναλαμβάνονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους κατά την διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών. Ήταν η Ουάσιγκτον που οδήγησε ή / και στήριξε την ισοπέδωση της κοσμικής πολιτικής αντίστασης σε όλη τη Μέση Ανατολή, προκειμένου να εκδιώξει μη συνεργάσιμους ηγέτες, όπως τον Νάσερ και να στηρίξει διεφθαρμένους και στυγνούς δικτάτορες, που θα προωθούσαν την ατζέντα των ΗΠΑ που ήταν η πολιτική κυριαρχίας και η εκμετάλλευση των πόρων.

Η ανοικτή ιστορία του τελευταίου μισού αιώνα είναι πολύ σαφής στο θέμα αυτό. Πηγαίνοντας όλο τον δρόμο πίσω στην ανατροπή της δημοκρατικής κυβέρνησης του Ιράν το 1953, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν σκόπιμα και συνειδητά σπρώξει τις πιο ακραίες θρησκευτικές ομάδες, προκειμένου να υπονομεύσουν μια ευρύτερη βάση κοσμικής αντίστασης στην κυριαρχία της ημερήσιας διάταξης.

Γιατί ν’αναφέρεται αυτή η «αρχαία ιστορία», όταν φρέσκο ​​αίμα ρέει στους δρόμους του Παρισιού; Επειδή το αίμα δεν θα έρεε, εάν δεν υπήρχε αυτή η «αρχαία» ιστορία και επειδή η αντίδραση στον πιο πρόσφατο απόηχο της διακομματικής καλλιέργειας του θρησκευτικού εξτρεμισμού από την Ουάσιγκτον εδώ και δεκαετίες, θα είναι σίγουρα περισσότερη αιματοχυσία, περισσότερη καταστολή και πιο βίαιες επεμβάσεις. Που με τη σειρά τους, αναπόφευκτα, θα παράγουν ακόμη περισσότερες θηριωδίες και αναστάτωση, σαν αυτές που βλέπουμε στο Παρίσι.

Γράφω βρισκόμενος σε απόγνωση. Απόγνωση, φυσικά, από την αχρειότητα που επέδειξαν οι δολοφόνοι των αθώων στο Παρίσι, αλλά ακόμα βαθύτερη απόγνωση για την αχρειότητα των σκανδαλωδών δολοφόνων, που μας έφεραν σε αυτό το άθλιο σημείο της ανθρώπινης ιστορίας: αυτά τα επιχρυσωμένα άτομα, που μπήκαν στις αίθουσες της εξουσίας εδώ και δεκαετίες στους υψηλούς θαλάμους της Δύσης, σκοτώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες αθώους ανθρώπους, συνθλίβοντας την κοσμική αντιπολίτευση ευνοώντας δικτάτορες – και ξανά, ξανά και ξανά – υποστηρίζοντας, χρηματοδοτώντας και εξοπλίζοντας μερικούς από τους πιο επιθετικούς σεχταριστές στη γη.

Και μία ακόμη αιτία της απόγνωσης: ότι, παρόλο που αυτή η ιστορική καταγραφή είναι εκεί ανοιχτή και γνωστή, υπάρχει άμεσα διαθέσιμη από τις πιο επικρατούσες πηγές, αγνοείται και θα συνεχίσει να αγνοείται πλήρως, τόσο από τους παίχτες της εξουσίας όσο και από το ίδιο το κοινό. Οι τελευταίοι θα συνεχίσουν να στηρίζουν τους πρώην, καθώς αναπαράγουν και αναμασούν τις ίδιες παλιές πολιτικές παρέμβασης, τις ίδιες παλιές ατζέντες της κυριαρχίας και της απληστίας, ξανά και ξανά και ξανά – δημιουργώντας ολοένα και πιο νέες κολάσεις για να ζούμε μέσα σε αυτές όλοι μας και δηλητηριάζουν τις ζωές των παιδιών μας και όλων εκείνων που θα έρθουν μετά από εμάς.

(http://www.counterpunch.org/2015/11/13/the-age-of-despair-reaping-the-whirlwind-of-western-support-for-extremist-violence/)

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΤΟΥΣ

ΕΜΕΙΣ ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΕΚΔΙΚΗΣΗ-ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙ-ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ

Μέσα σε κάθε «έθνος» υπάρχουν δύο έθνη: των καταπιεστών και του κόσμου της εργασίας.

Εκφράζουμε τη Διεθνιστική μας Αλληλεγγύη στην άλλη Γαλλία, των εργαζόμενων, των άνεργων, των γκέτο και των μεταναστών και καλούμε σε Κοινή Πάλη.

Πηγή : www.inred.gr